عاشقان آمد رجب ماهِ صفای اعتکاف
تابش رحمان بود حال وهوای اعتکاف
دل منوّر گردد ازاین چلچراغ راه عشق
گوش جان را می نوازد هرنوای اعتکاف
قَد به قامت بستنِ دل با نماز و روزه اش
ها صفا دارد، صفا، با ربّنای اعتکاف
سینه راصیقل دهد، خالی کند ازکینه ها
مرحمی باشد به جانها در دوای اعتکاف
ساغرِ صهبایی از خُلدِ بَرینِ کبریاست
کوثری باشد روان اندرخفای اعتکاف
مؤمنان
در مسجد و حاجی به پابوسِ خدای
سالک اَرباشد بپیماید حَرای اعتکاف
اِستـَعینوا بـِاالصّلاة وصَبرو صَوم وطاعتش
تا نشینی روی شه بالِ همای اعتکاف
چون سه روزازخود برانی مَکرِشیطانِ رجیم
نفس امّاره کشی اندرمنای اعتکاف
"قدر زر
زرگرشناسد؛ قدرِ گوهرگوهری"
قدرِعاکف را خدا داند سِوای اعتکاف
مهدوی همّت نما و مُغتنم دان شأن آن
خوش بود ماهِ رجب تحتِ لوای اعتکاف
مهدوی
